Dit album van altsaxofoniste/componiste Silke Eberhard (Berlijn, 1972) is het vierde met haar trio en het tweede voor Intakt, het trio bestaat verder uit Jan Roder op contrabas en Kay Lübke op drums. Het werd gedeeltelijk in de studio opgenomen en tijdens een live concert in de A-Trane in Berlijn. Het was het resultaat van het winnen van de prestigieuze Jazzpreis Berlin 2020 die de winnaar het recht geeft een concert te spelen en op opnamedagen bij Radio Berlin Brandenburg. Behalve met haar trio neemt ze ook op met haar 10-koppige big band “Potsa Lotsa” en met pianiste Aki Takase (Ornette Coleman Anthology), inmiddels heeft ze 15 albums op haar naam staan. Voorbeelden zijn voor haar Eric Dolphy en zoals vooral op dit album is te horen Ornette Coleman.

In het openingsnummer “U11” speelt de ritmesectie drukke, ritmisch conflicterende patronen waaroverheen Eberhard improviseert, soms als Dolphy maar veelal op haar eigen wijze. In tegenstelling tot veel free jazz musici van tegenwoordig, houdt Eberhard een stevige greep op de muzikale structuur in haar spel. Voor haar geen willekeurige krijsende hoge noten die tegen de muur uiteenspatten in de hoop dat sommige zich vastzetten. (Lynn René Bayley in de linernotes). De samenwerking tussen Eberhard en Roder verloopt heel soepel ondanks de verschillen in hun spel dat van Roder is meer lyrisch, dat van Silke meer hoekig. Die verschillen komen vooral tot uiting in de openingsfase van het nummer “Strudel”. “Von A nach B” is een vrij melodieus nummer dat veel weg heeft het werk van Ornette Coleman toen hij speelde met Charlie Haden en Ed Blackwell, kortom genieten geblazen. “Laika’s Descent” is min of meer van hetzelfde laken een pak, alleen is Silke hier op de lyrische toer, romantiek in de free jazz.

“Hymne” begint met een bassolo van Roder met uiterst spaarzame noten waarna Lübke invalt op zijn snare drums en het tempo omhoog vliegt en tenslotte Silke zich erbij voegt en er zich een pittige “strijd” aftekent tussen de drie, spannend. “Zeitlupenbossa” speelt zich af in een kalm tempo met prachtige lyrische passages van Silke. Swing en Free zijn beiden te horen in “Stray Around”, een geweldige muzikante deze Eberhard en ook een fantastisch trio, volkomen op elkaar ingespeeld, een genot om naar deze muziek te luisteren. Moeilijk te zeggen wat live en wat studiowerk is, in ieder geval is er applaus te horen na het laatste nummer “Yuki Neko” dus dat nummer was live, de geluidskwaliteit is in ieder geval gelijkwaardig en prima. Bijzonder is ook het hoesontwerp van kunstenaar Roman Signer die ook het vorige album vorm gaf.

Jan van Leersum